SEVIYORUM TANRIM !

Inanç Tarihi dersimin ögrencilerinden biriydi Tommy. Uzun saçli, degisik
bir gençti. Sinifta benimle en çok tartisan ögrenci oydu. Tanri'ya kayitsiz
sartsiz inanmayi kabullenmiyordu. Mezun olurken bana imali, imali;
-"Günün birinde Tanri'yi bulacagima inaniyor musun hocam? " dedi.
-"Hayir" dedim, yavasça.
-"Yaaa" dedi. "Oysa senin, bu derste Tanri'yi pazarladigini saniyordum
hocam..." Kapidan çikip gitmek üzereyken arkasindan bagirdim:
-"Tanri'yi bulabilecegini düsünmüyorum. Ama o seni mutlak bulacak bir gün,
eminim." Tommy, omuzunu silkip yürüdü... Mezuniyetten sonra izini
kaybetmistim ki, aci haberi kendisi getirdi bana...Ölümcül kansere
yakalanmisti. Odama girdiginde; zayiflamis, çökmüstü... Kemoterapi,
o uzun saçlarini dökmüstü... Ama gözleri halâ piril pirildi...
-"Birkaç haftalik ömrüm kalmis hocam" dedi.
-"Sana bir sey sorabilir miyim?" dedim.
-"Tabii" dedi, "Ne ögrenmek istiyorsun?"
-"Sadece 24 yasinda olmak ve ölmekte oldugunu bilmek nasil bir sey?"
-"Daha kötüsü olabilirdi... 50 yasinda olmak, kafayi çekmek, kadinlarla
beraber olmak ve müthis paralar kazanmayi, yasamak, sanmak gibi..."
Sonra niye geldigini anlatti... "Okulun son günü sana Tanri'yi bulup
bulamayacagimi sormus; "hayir" yanitini alinca sasirmistim. Sonra,
"ama o seni bulur" dedin... Iste bunu çok düsündüm. Doktorlar
cigerimden parça alip kötü huylu oldugunu söylediklerinde;
Tanri'yi aramayi ciddiye aldim birden... Habis ur, diger hayati
organlarima yayilmaya baslayinca, sabahlara kadar dualar etmeye
basladim... Hiç birsey olmadi. Bir sabah uyandigimda; ilahi bir mesaj
alma yolundaki umutsuz çabalarimdan vazgeçiverdim aniden.
Ömrümün geri kalan vaktini; Tanri, ölümden sonra hayat falan gibi
seylerle geçirmeyecektim. Daha önemli seyler yapma karari aldim.
O zaman gene seni düsündüm... "En büyük mutsuzluk, sevgisiz bir hayat
sürmektir, bundan daha kötüsü de bu dünyadan, sevdiklerine
"Seni seviyorum" diyemeden gitmektir" demistin...
Son günlerimi bu eksigi gidermekle harcayacaktim iste...
En zorundan basladim... Babamdan..." Oglu yanina geldiginde;
babasi, gazete okuyormus.
-"Baba, seninle konusmam lazim" demis Tommy.
-"Peki, konus oglum"
-"Yani, çok önemli bir sey..."
Babasi, gazeteyi 10 santim indirmis o zaman asagi;
- "Neymis o bakalim?"
-"Baba, seni seviyorum. Bunu bilmeni istedim." Tommy,
gülümsedi, arkasini anlatirken... Babasinin elinden yere düsmüs
gazete... Hayatinda hiç yapmadigi iki seyi yapmis.
Tommy'ye sarilmis ve aglamis... Sabaha kadar konusmuslar.
Babasi, ertesi sabah ise gitmek zorunda oldugu halde...
"Annem ve kardesimle daha kolay oldu" diye devam
etti Tommy... "Onlar da bana sarilip agladilar. Yillardir bana
söylemedikleri, söyleyemedikleri seyleri anlattilar. Bütün bunlari
yapmak için bu kadar geç kalmis olmama üzüldüm sadece...
Ölümün gölgesi üzerime düsünce; kalbimi açiyordum,
bana, aslinda çok daha yakin olmasi gereken insanlara..."
Nefes aldi Tommy..." Bir gün baktim, Tanri, orada...
Hemen yanibasimda duruyor... Ona yalvardigim zaman,
bana gelmemisti. Onun kendi programi vardi, kendi bildigi gibi
yapiyordu. Gerçek olan su ki, hakliydin...
Ben, onu aramaktan vazgeçtigim halde, gelip, beni bulmustu."
- "Tommy" dedim. "Sandigindan çok önemli seyler söylüyorsun, tüm
insanliga... Sen, Tanri'yi bulmanin en emin yolunu anlatiyorsun.
Onu, sadece kendine ayirmak, sadece ihtiyaç duyunca aramak
ise yaramaz... Ama hayatini sevgiye açarsan o, gelir seni bulur.
Bunu anlatiyorsun farkinda misin?" Devam ettim; "Tommy, bana
bir iyilik yapar misin, bunlari gelip sinifimda da anlatabilir misin?"
Bir gün tespit ettik. Ama Tommy gelemedi o gün... Ölümle hayati
sona ermemisti tabii... Sekil degistirmis, büyük bir
adim atmisti sadece... Inanmaktan, görmeye geçmisti...
Ölümünden önce son bir defa konusmustuk.
-"Söz verdigim derse gelemeyecegim, halsiz ve bitkinim hocam" demisti..
-"Anliyorum Tommy !"
-"Benim yerime onlara sen anlatir misin hocam, sen anlatir misin?
Herkese, bütün dünyaya, benim için anlatir misin?"
-"Anlatirim Tommy" dedim. "Anlatirim, merak etme!"

Insanlara; "Seni seviyorum" demek için, ölümü beklemenize
gerek yok, simdi, hemen simdi baslayabilirsiniz...
Baslayin ki, hayatiniz güzellessin, zenginlessin..
Hem, simdi baslamazsaniz,
belki de hiç söyleme sansiniz olmayabilir...